MEMondernemers

Hogeschool Inholland Haarlem
Bijdorplaan 15
2015 CE Haarlem

Lynn Weghorst
Anouk Vreman
Lisanne de Snoo
Kathelijne Lammerse
Joey Schoo
Daan Middelkoop

Interview met M. Thijssen (door Lynn Weghorst)

26-10-2013 21:49

Hoe bent u op het idee gekomen om een bedrijf op te richten?

Dat begon tijdens mijn studie aan de vrije universiteit. Ik studeerde bedrijfswetenschappen. Tijdens mijn studie was ik docent aan de hogeschool InHolland. Daarna ging ik naar de VU, toen ben ik gaan doceren aan InHolland en dat deden we met een zelfgebouwd simulatiespel voor economie en dat is het bedrijf geworden. Ik was dus heel vroeg zowel docent, als ondernemer en student. Ik was toen 19. Samen met mijn vriend was ik onervaren, maar het was heel leuk. We zijn zelf gaan proberen op zolder. De economische kennis hadden wij van de studie en het doceren en dat hebben wij geprogrammeerd en online gezet. De eerste keer gaat dat met haken en ogen, je begint simpel en later breidt je het spel uit. Het was heel gunstig om destijds zowel docent, student als ondernemer te zijn. Je kan namelijk van alle walletjes kennis eten. Van docenten, van klanten, maar ook in de collegebanken.

 

Heeft u altijd al het idee gehad dat u ondernemer wou worden?

Ik had een jaar voor ons bedrijf al geprobeerd een jobsite voor studenten te maken, dus ik had al wel wat ondernemersgevoel. Overigens als kind had ik al een bibliotheek en een krantje. Maar het was zo dat de website bedrijfssimulaties.nl meteen hadden geregistreerd toen we dit gingen doen. We hadden al het idee dat er misschien meer markt was, dan binnen onze eigen klas.

Ik wilde voorheen altijd iets met beleggen gaan doen, ik werd geïnspireerd door mijn opa. Mijn andere opa was ondernemer en dat is het eigenlijk geworden en dat is tijdens de studie gebeurd. Toen ik afstudeerde, verdiende wij ons brood daar al mee. Het vrijheid dat het ondernemerschap brengt ligt mij meer, dan werken voor een bedrijf.

 

Hoe zou u zichzelf omschrijven als ondernemer?

Mijn grootste angst is om in loondienst te gaan. Ik ben me altijd wel bewust van dat het morgen afgelopen zou kunnen zijn. Als je op die manier onderneemt, dan ben je heel voorzichtig volgens mij en heb je ook eerder kans op succes, dan dat je te hoog van de torens blaast. Ik ben succesvol, maar aan de andere kant ook heel voorzichtig. Zo zijn patrick en ik samen. We zijn behoudend en conservatief. We zijn begonnen met niets en hebben alles opgebouwd en dat betekend voorzichtigheid, dat is voor ons de beste garantie. Ik moet wel zeggen dat als wij minder voorzichtig waren en meer durfde, dan zou het misschien veel harder gaan.

 

Wat houdt jullie tegen?

Eigenlijk houdt niets ons tegen. Maar wij denken we gaan rustig aan meer en beter persoon erbij zoeken, met kwaliteiten die op het gebied van exploiteren en naar buiten treden liggen en vervolgens proberen we het zo op te bouwen. Het duurt langer, maar dan blijft het beheersbaar en het voelt voor ons goed. 

 

Voor welke rechtsvorm hebben jullie gekozen?

We begonnen als een VOF. Dat ging prima, we hebben geen geleend geld. We zijn begonnen met de centjes die we verdienden en omdat we daar nog niet van rond konden komen, werkten wij daarnaast bij Schiphol en als docent. Op een gegeven moment heb je genoeg geld om een eerste personeelslid aan te nemen. Toen begonnen we met een daadwerkelijk kantoortje in een woonhuis waar we illegaal kantoor voerde en zo wordt je steeds groter. Dat kan het ook als VOF, omdat je geen lening of iets dergelijks hebt. Inmiddels is dat allemaal BV geworden.

 

Hoe was het om een eerste personeelslid aan te nemen?

Je financiert iemand naar wat anders naar jezelf zou gaan. Je werkt hard, je verdiend niet veel als kleine ondernemer, dus het is een grote keuze. Een medewerker heeft dan ook vaak een klein autootje nodig om in rond te rijden. Dat zijn hele pittige investeringen die je gaat berekenen. Je neemt toch eigenlijk de gok. We hebben dat 8 jaar lang gedaan, iedere keer de gok genomen. Je weet in zo’n kleine markt die nieuw is wat er gebeurt met je bedrijfje. Aan de andere kant bereken je dingen. Dus de gok is eigenlijk 50/50. Je weet niet welke kant het muntje opvalt.

 

Hoeveel medewerkers heeft u nu?

We hebben op dit moment 16 mensen vast in dienst en ook nog een aantal studenten en freelancers die we af en toe inhuren. Er werken veel mensen en dat brengt een hele verantwoordelijkheid met zich mee. het soort mensen is ook veranderd. Aan het begin waren dat heel veel jonge lui en studenten en dat wordt nu steeds wat professioneler en volwassener, omdat je ook verantwoordelijkheden als ondernemer moet delegeren. Het gaat voornamelijk met uitstraling en hoe je met de mensen omgaat. Bij ons is dat heel informeel en dat zorgt ervoor dat iedereen gelijk is. Als er nood aan de man is dan merk je wie het voortouw nemen.

 

Hoe zou u de managementstijl omschrijven?

Kritisch gezien zou ik zeggen ‘management by exception’. Als er nood aan de man is, dan ben ik er en dan trek ik het recht. Maar elke dag kijk ik wel even naar de financiën, hoe het loopt met de sfeer. Ik probeer de mensen zo veel mogelijk in een soort studie huis achtige sfeer te laten, waarbij iedereen zijn eigen verantwoordelijkheden heeft. Mocht er echt wat mis gaan, dan kunnen wij ingrijpen. Ik probeer zoveel mogelijk contact te houden met werknemers, maar dat is moeilijk. Je kan niet iedereen genoeg tijd geven en dat moet je dus ook met andere mensen samen doen en delegeren.

 

U heeft nu dus ook een groep managers?

We hebben nu ook een directie en wij zijn dan meer de meewerkend adviseurs. Wij als eigenaren, zij als operationeel directie. We hebben er expres voor gekozen, zodat wij als ondernemers wat meer ruimte krijgen om andere initiatieven uit te voeren en studenten te ontplooien. Dat is een moeilijk proces omdat je dingen los moet laten en daar zijn we ook nog niet mee klaar.

 

Wat vindt u het moeilijkst?

Het moeilijkste vind ik de financiële kant, omdat ik daar verantwoordelijk voor ben geweest. Financieel is heel belangrijk, daar draait het om. Is er genoeg om de lonen te bepalen, wat zijn de prognoses voor de komende maken. Heel veel rapportages doe ik financieel nog wel, maar ik moet dat eigenlijk ook loslaten, dus dat ben ik aan het overgeven aan mijn collega Sander.

 

Wat is uw grootste uitdaging?

Voor mij persoonlijk is dat het proberen om het ondernemerschap imperium te vergroten. Het lijkt mij leuk om meerdere initiatieven, het liefst in dit kantoor onder te brengen en ervoor te zorgen dat ze groot kunnen worden.

 

In hoeverre heeft uw opleiding bijgedragen aan ondernemerschap? Heeft u daar wat aan gehad of dingen gemist?

Ik denk dat ik daar wel wat aan heb gehad. Het nadeel van ondernemers is dat ze naar hun studie niet meer door gaan leren. Ik kan niet concreet aantonen welke kennis ik er aan heb overgehouden, maar wel de vaardigheden die ik eraan heb overgehouden. Er werd heel veel aan presentatie gedaan en dat is iets wat ik heb meegekregen. Dat soort vaardigheden in combinatie met praten en combineren met kennis is iets wat ik er aan heb overgehouden.

 

Heeft u nog tips?

Elke week moet je een succesje boeken. Dat hoeft geen geld te zijn, maar dat kan ook iets persoonlijks zijn. Als je dat niet doet, dan verlies je geloof ik heel snel de motivatie. Elke dag moet iets leuks brengen. Heb je een dag iets niets leuks gedaan, dan houdt het gauw op met de motivatie. Het belangrijkste voor studenten die willen gaan ondernemen, begin al tijdens je studie. Als je dat doet, dan ben je straks als je afgestudeerd ben al in een gespreid bedje. Als je een paar jaar aan het ondernemen bent, dan begint het dat je ervan kan leven. Dan ga je ook meteen door met het ondernemen en wordt je niet in het fuik van werknemer schap en loondienst gevangen. Als je in die fuik terecht komt met een mooi autootje en leuk salaris, dan komt het vaak pas jaren later weer in je op om te gaan ondernemen. Je hebt geen risico’s, geen gezin en andere verplichtingen.