Interview met Eqbal Mangal.

Het leek mij nu eens interessant om met een succesvolle jonge ondernemer te gaan praten. Eqpbal Mangal is 25 jaar en bezit drie zeer goed lopende pizza-tenten. Vanaf zijn zestiende is hij al zelfstandig ondernemer en nu, negen jaar later is hij een succesvolle ondernemer die zelfs samenwerkt met New York Pizza.

Allereerst bedankt dat je wilt meewerken aan dit interview. Ik wil je wat dingen vragen over hoe je bent begonnen als pizza verkoper onder het station, tot nu hoe je samenwerkt met een van de grootste pizza bedrijven in Nederland.

Ja geen probleem, ik vind het juist hartstikke tof om je een beetje te helpen en te vertellen over mijn ervaringen.

Hoe ben je ooit op het idee gekomen om te beginnen voor jezelf?

Ik werkte bij een pizzeria in Gouda. Ik moest pizza’s bezorgen door de hele stad en eigenlijk haatte ik dit werk. Je kreeg al het gezeik van de klanten over je heen, terwijl je eigenlijk niet anders deed dan de pizza bezorgen. Mensen hadden altijd wel iets te klagen. Meestal duurde het te lang of was de pizza koud.

Ik dacht toen bij me zelf, dat moet beter kunnen. In plaats van dat mensen zeuren dat het te lang duurt voor ik die pizza kom brengen, kunnen de klanten ook zelf naar een restaurant toekomen om hun pizza op te halen. Maarja, niemand heeft zin om helemaal naar de andere kant van Gouda te rijden voor een pizza’tje.

Toen kwam ik een keer in Rotterdam uit het station en zag ik op het stationsplein een kleine shoarma en pizza afhaal. En het was er echt super druk. Ik dacht meteen, dat wil ik ook! En toen ik later weer terug kwam op het station in Gouda, zag ik dat er een heel klein pandje te huur was, onder het stationsgebouw. Ik ben toen met mijn vader gaan overleggen over mijn idee. Hij vond het helemaal niks en vroeg of ik achterlijk was geworden. Uiteindelijk heb ik hem toch kunnen overtuigen om dat pand te huren. En zo ontstond “La Porta”, mijn eerste restaurant.

Inmiddels bezit je drie pizzeria’s en een La Place, zijn de zaken meteen zo goed gegaan voor je?

Vanaf het begin dat ik open ging in Gouda, liepen de zaken geweldig. Ik verkocht eerst alleen simpele pizza’s en broodjes shoarma. Ik had wel al wat ervaring opgedaan bij mijn oude werk met pizza bakken, dus dat hielp wel enorm. Maar op de eerste dag was ik na een paar uur al door mijn voorraad heen. Het was zo ontzettend druk. Iedereen die het station uitliep, moest langs mijn tentje. Dus dat was natuurlijk perfect.

Na een jaartje ongeveer vertelde een vriend van mij, die nog bij mijn oude pizzeria werkte, dat ze failliet gingen. Ik had inmiddels best wel wat geld verdiend en het leek mij geweldig om uit te kunnen breiden. Ik ben toen met mijn oude werkgever om tafel gegaan en na wat onderhandelen mocht ik de tent overnemen. Ik was toen bij 18, dus ik vond dat natuurlijk onwijs spannend. Daarom heeft mijn vader me toen ook weer geholpen. En zo had ik opeens twee restaurants.

Op dat moment werd het natuurlijk ook onmogelijk om te blijven werken bij het station, of niet?

Ja daar had ik zelf dus helemaal niet over nagedacht. Dat zijn die dingen die je pas leert als het fout gaat. Ik had eigenlijk net pas routine gekregen in mijn eigen tentje. Ik wist wanneer ik hoeveel voorraad binnen moest hebben. Ik wist wanneer ik wel en niet open kon zijn. Wanneer ik andere mensen kon laten werken zonder dat ik daar zelf bij was, ga zo maar door. En nu had ik opeens twee restaurants. Kon ik weer helemaal opnieuw beginnen met leren. Gelukkig werkte ik al heel veel samen met mijn neef en kon hij in principe la Porta in zijn eentje runnen. Daarom kon ik mij volledig richten op mijn nieuwe tent.

Nu je een groter restaurant had, werd het managen natuurlijk ook veel lastiger en ruimer.

Eigenlijk zijn die twee tenten totaal niet te vergelijken met elkaar. La Porta was echt gewoon een gevel met een keukentje erachter waarvandaan ik broodjes en pizza verkocht. Nu had ik een enorm pand met tafeltjes, drie bezorgscooters en een enorme keuken. Ook had ik opeens allemaal mensen die voor mij werkte, dat was wel heel vreemd.

Vond je het niet raar om als jongen van 18 de baas te zijn over allemaal andere mensen, die eigenlijk net zo oud zijn?

In het begin wel. Ik merkte ook dat mijn werknemers er moeite mee hadden als ik ze dingen vroeg. Ik ben in het begin heel erg streng geweest en echt mijn autoriteit laten gelden. Dit was in mijn ogen de enige optie. Dit betekende helaas wel dat ik heel erg veel verschillende mensen in dienst heb gehad. Vaak ook heel erg kort. Het heeft echt wel een jaar of twee geduurd voordat ik echt goed wist hoe je goed met je werknemers om moet gaan.

Jouw best vriend Sahin, heeft ook heel lang met je gewerkt en is uiteindelijk ook voor zichzelf begonnen, onder jouw naam. Waarom heb je dat gedaan?

Sahin en ik kennen elkaar al vanaf ik in Nederland woon. We zijn samen opgegroeid in Boskoop en deden alles samen. Daarom was het voor mij ook logisch dat hij met mij werkte in de pizzeria. Alleen na een tijdje merkte we dat dat eigenlijk niet goed ging. We waren te goede vrienden en hij kon er niet mee leven dat ik de baas was over hem. Ik heb hem toen eerst manager gemaakt en zo kon hij de boel runnen als ik een dag vrij nam. Maar na een tijdje vroeg hij zelf of ik het goed vond als hij voor zichzelf ging beginnen. Natuurlijk vond ik dit prima, maar ik vroeg me wel af van welk geld hij dit wilde gaan doen. Hij had zelf niet zoveel geld en vrij snel vroeg hij ook al aan mij of ik hem wilde lenen. Ik had hier eigenlijk geen zin in. Daarom hebben we toen besloten dat ik de eigenaar van een nieuwe tent werd, en dat hij daar dan filiaalmanager was. Hij had zelf al een locatie gevonden in Nieuwkoop waar hij graag wilde gaan zitten. Toen bezat ik dus drie pizzeria’s.

Waar ben je als ondernemer nu zelf het meest trots op?

Ik ben eigenlijk trots op alles wat ik heb bereikt. Ik vond het super vet toen ik op mijn zestiende kon zeggen dat ik mijn eigen tent had. Maar waar ik dan toch wel het meest trots op ben, is denk ik dat New York Pizza mijn tent wilde hebben.

New York Pizza wilde jouw tent overnemen, maar dit heb je niet gedaan. Je bent met ze gaan samenwerken, hoe is dat tot stand gekomen?

Op een gegeven moment kreeg ik in mijn pizzeria in Gouda een vertegenwoordiger van New York Pizza. Hij vertelde mij dat ze heel graag een restaurant in Gouda wilde openen en al veel onderzoek hadden gedaan. Daaruit bleek dat ik op de ideale locatie zat. En uiteraard konden ze mijn apparatuur zo overnemen en gelijk beginnen. Maar ik wilde mijn restaurant niet opgeven. Het was echt een beetje mijn kindje. En die verkoop je toch niet zomaar? Toen ben ik met New York Pizza gaan onderhandelen over een samenwerking. Ik dacht dat ik wel als een soort van partner kon werken onder hun naam. Dus mijn restaurant werd een New York Pizza, en ik bleef gewoon de baas. Voor mij was dat de ideale oplossing.

Maar door samen te werken, kwam je eigenlijk in dienst van een bedrijf. Voelde je jezelf nog wel echt een ondernemer?

Ja absoluut. Ik heb nog steeds de volledige vrijheid om te doen met de zaak wat ik zelf wil. Het enige dat veranderd is, is de naam van het restaurant en mijn menukaart is ietsjes veranderd.

Sinds kort heb je er nog een New York Pizza bij, maar dan wel een hele bijzondere…

Ja daar ben ik natuurlijk ook wel heel erg trots op. Ik heb de eerste New York Pizza- La Place combinatie. New York Pizza is van dezelfde holding als La Place en ze wilde iets nieuws gaan proberen. Ze wilde de twee zaken gaan combineren in een locatie. Het La Place gedeelte is nu ook echt een ‘to go’. Zo wilde ze een beetje gaan concurreren met Subway.

Waarom hebben ze jou gevraagd om dit restaurant te managen?

Ja geloof het of niet, maar ik ben dus manager van een van de best lopende New York Pizza’s van Nederland. Niet alleen qua winst enzo, maar ook bij een klantenonderzoek kwam mijn restaurant als een van de beste naar voren. Daarnaast is deze nieuwe zaak in Zoetermeer, wat redelijk in de buurt is. En ze vonden dat ik de omgeving goed ken. Ik kom zelf uit Boskoop en ik werk in Gouda en Nieuwkoop. Dus dat vonden ze erg belangrijk.

In principe heb je natuurlijk weinig kennis van het menu van La Place. Geeft dit problemen?

Nee totaal niet. Ik ben gewoon de manager he. Ik moet er alleen maar voor zorgen dat iedereen zijn werk goed kan doen, en natuurlijk ook goed blijft doen. Voor mij veranderd alleen maar de dingen die ik moet inkopen. In plaats van deeg voor pizza bodems, koop ik nu ook nog eens deeg voor brood. Dus zo anders is het allemaal niet.

Wat vind jij nou een essentieel kenmerk van een goede ondernemer?

Ik denk dat het onwijs belangrijk is dat je rustig kan zijn. En dat je dit altijd kan blijven. Hoe hectisch het ook kan zijn in de horeca, jij moet altijd rustig blijven en het overzicht houden. Daarnaast is het gewoon onwijs belangrijk dat iedereen weet wat hij moet doen. Je moet dus hele duidelijke afspraken maken. En ik moet er voor zorgen dat iedereen die afspraken na komt. Dan loopt zo’n tent eigenlijk bijna vanzelf.  

Heb je eigenlijk ooit een ondernemingsplan gemaakt?

Nee nog nooit zelf. Ik heb laatst voor de tent in Zoetermeer een plan laten maken door iemand anders. Dit had ik nodig voor de bank en New York Pizza wilde dit graag zien. Ik laat sowieso al mijn administratie en boekhouding doen door anderen.

Waarom is dat?

Ten eerste heb ik er helemaal geen zin in. En ik heb er ook geen tijd voor. Ik ben bezig om drie restaurants te managen. Als ik dan zelf ook die dingen nog moet gaan doen, ga ik sowieso fouten maken. Daarom is het beter iemand anders dit te laten doen.

Zijn er nog meer dingen die je uit handen geeft?

Ja ik heb natuurlijk helemaal niets te maken met het restaurant in Nieuwkoop, dat doet Sahin helemaal alleen. En ook in Gouda heb ik inmiddels managers rondlopen die bijna alles zelf kunnen doen. Dat scheelt wel een heleboel stress.

Ik wil je nogmaals bedanken voor je tijd. En heel veel succes verder, ik kom binnenkort wel even een pizza bij je eten in Zoetermeer.

Haha ja helemaal goed man. Succes met je project en als je ooit vragen hebt, weet je me te vinden.